Bij Batenburg-dochterbedrijf Beenen Industrial Automation rolt hij al door het lab: de ‘Autonome Mobiele Robot’. Vier studenten testen en experimenteren ermee om alle mogelijkheden in kaart te brengen. Met die kennis en ervaring gaat Beenen klanten helpen aan slimme nieuwe industriële toepassingen.
Beenen is specialist op het vlak van industriële automatisering in de sectoren voeding, machinebouw, water, infra en chemie. Het bedrijf ontwikkelt, bouwt en installeert uiteenlopende oplossingen inclusief softwareontwikkeling, kastenbouw en inbedrijfstelling. Deze oplossingen nemen mensen onder meer zwaar, vuil of gevaarlijk werk uit handen en spelen een rol bij de kwaliteit, snelheid en nauwkeurigheid van processen.
Robotica
Een dankbaar stukje techniek voor juist de industriële automatisering is weggelegd voor robotica. Alex van Dalen is managing director en geeft aan: ‘We werken onder meer samen met leveranciers als Fanuc, KUKA en Omron. Daarbij hebben zíj de kennis van robots om ze te programmeren en weten wíj weer alles van het integreren van de robots in het specifieke proces bij de klant.’
‘Hiervoor ontwikkelen we bijvoorbeeld een geschikte interface; zeg maar de koppeling tussen de robot en de besturing die hem vertelt wat hij moet doen.’
Van AGV naar cobot
In de afgelopen jaren heeft de robotica-sector belangrijke ontwikkelingen doorgemaakt. In eerste instantie hadden robots een vaste plek en verrichtten vanaf die locatie hun werkzaamheden. Daarna volgden robots die zich ook door de ruimte konden bewegen en voor een deel de (gevaarlijke) heftrucks konden vervangen.
Deze ‘Automated Guided Vehicles’ vinden hun weg via sensoren die in de vloer zijn aangebracht. Voor die tijd een revolutionair systeem, maar ook met de nodige beperkingen. Je bent immers altijd gebonden aan de route die is uitgezet. En ook de kosten en moeite die gepaard gaan met het ingieten van de sensoren in de grond zijn een struikelblok.
Een ander slag robots – die iets jonger is – zijn de cobots oftewel: coöperatieve robots. De kenmerkende ontwikkeling hier betreft het vermogen van de robots om te reageren op gebeurtenissen in hun omgeving waardoor ze kunnen samenwerken met (onvoorspelbare) mensen. Ook deze uitvoering maakt gebruik van veel sensoren maar dan om de omgeving te kunnen ‘zien’.
Van Dalen: ‘Wanneer een cobot bijvoorbeeld een element van een transportband moet halen en op een werktafel moet zetten, zal hij detecteren wanneer iets of iemand in de weg staat en hierop zijn snelheid of weg aanpassen. Dit maakt het een veilige robot voor mensen om in de directe nabijheid mee samen te werken.’
Autonome Mobiele Robot
De ontwikkelingen bij deze twee typen robots hebben uiteindelijk geleid tot de ontwikkeling van de AMR: Autonome Mobiele Robot. Autonoom betekent dat hij zelfstandig functioneert en daarbij zijn eigen beslissingen neemt om zijn doel te bereiken. Mobiel betekent dat hij zich niet op een vaste plaats bevindt maar door een ruimte kan bewegen.
De werking van een autonome mobiele robot berust deels op de toepassing van zogeheten lidar-sensoren. Deze sensoren kunnen afstanden meten door een laserstraal uit te zenden en te meten hoe lang het duurt voordat deze weer terugkomt. Door heel veel van deze metingen uit te voeren en de resultaten op te slaan, ‘leert’ deze robot hoe een bepaalde omgeving eruit ziet. Wanneer hij voldoende is ingeleerd, kan hij opdrachten uitvoeren, zoals het transporteren van een krat van bijvoorbeeld een transportband naar het magazijn.
Van Dalen: ‘Hij bepaalt dan zelfstandig de beste route en gaat met het krat op weg. Wanneer hij onderweg blokkades tegenkomt zal hij die detecteren en een alternatieve route bedenken. Dit kan zijn dat hij gewoon om de blokkade heenrijdt of een wezenlijk andere weg kiest.’
Studenten in actie
Beenen ziet de vele mogelijkheden die deze AMR’s kunnen bieden bij hun klanten. Om hen echter maximaal te kunnen bedienen, is het goed om zelf kennis en ervaring op te doen met deze ‘hulpkrachten’. Dus is er begin 2021 een exemplaar aangeschaft en zijn vier studenten aangetrokken. Eén van hen houdt zich bezig met de interface tussen de robot en het bovenliggende besturingssysteem. De andere 3 studenten ontwikkelen een concrete applicatie waarbij de AMR een kratje van een transportband neemt en deze naar een andere locatie rijdt.
Van Dalen: ‘Op deze manier bouwen we binnen het bedrijf ervaring op met de robot en de implementatie ervan maar worden we ook geïnspireerd om nieuwe toepassingen te bedenken. Voor de studenten is het ook een uitdagende en leuke klus om op deze manier aan de gang te gaan met écht nieuwe technologie.’
‘Mogelijkheden zien we bijvoorbeeld in de voedingsmiddelenindustrie waar vaker ‘monsters’ moeten worden genomen om de kwaliteit van een product te controleren. Dit gebeurt meestal door mensen die zich dan echter helemaal hygiënisch moeten kleden, wat veel tijd kost. Een oplossing zou zijn om een AMR naar een productiemachine te laten rijden, daar een monster te laten nemen en deze vervolgens op een hygiënische manier te laten overdragen. Ook automatisering, maar dan met een AMR.’
Heb jij ‘n tip voor deze rubriek? Stuur je suggestie naar demakersvanmorgen@technieknederland.nl!
