“We denken anders, maar we versterken elkaar”

Generatieverschillen? Ja, zijn die er. Jong staat voor snel en gedurfd; oud(er) staat voor wijs en behoudend. Soms botst dat in een familiebedrijf. Bij Installatiebedrijf Wijnhoven hebben moeder en zoon de leiding. Ze denken verschillend, maar met respect voor elkaar. Hoe doen ze dat?

Installatiebedrijf Wijnhoven in het Limburgse Lomm wordt al vijftig jaar bestierd door Wijnhovens. Petra Wijnhoven is van de tweede generatie, Frits Geenen de derde. Anderhalf jaar geleden trokken drie familieleden van de tweede generatie zich terug en werd het bedrijf verkocht aan een duurzaam renovatiecollectief. Petra stapte in de nieuwe BV. Frits werkte toen nog bij Breman Woningbeheer in Weert. Frits: “Mijn moeder vroeg me om onder de nieuwe eigenaar samen de leiding te nemen. Dat was niet echt mijn plan, maar deze kans wilde ik niet voorbij laten gaan.”

Rem op opvolging

Frits zegt dat hij onder andere omstandigheden waarschijnlijk niet in het familiebedrijf was gekomen. “Veel jongeren zien af van opvolging omdat ze in de transitieperiode nog de koers van hun ouders moeten volgen. Ze kunnen hun vernieuwingsdrang en ideeën niet kwijt, want vaak worden die afgeremd door de ouders. Vanwege de investeringen die daarmee gepaard gaan of door de instelling ‘het gaat toch goed zoals het nu gaat’. De nieuwe eigenaar geeft ons veel vrijheid, maar stelt ook voorwaarden. Op het gebied van efficiency, bedrijfsvoering en de cijfers. Dat maakte het voor mij juist interessant. Geavanceerde software, verhuizen naar een modern pand en een meer zakelijke benadering werden nu min of meer noodzaak. Dat prikkelde mij.”

Onze band is best veranderd.

Ander tempo

Petra (58) en Frits (26) leiden nu samen het bedrijf. Petra: “Ik doe vooral de financiële administratie, personeelszaken en de badkamerrenovaties. Frits neemt steeds meer managementtaken over en geeft leiding aan de monteurs, doet de automatisering en de strategie. Ik had best moeite met de overschakeling naar het automatiseringssysteem Syntess, waar Frits voor had gepleit. De snelheid waarmee hij nieuwe dingen oppakt, kan ik niet bijhouden. Maar omdat meer medewerkers erin staan zoals ik, is het goed dat ik hem daar af en toe op kan wijzen. Hij wil snel, maar moet ook af en toe achterom kijken om te zien of de rest wel meekomt. Moeilijk vind ik het ook dat het door alle veranderingen lijkt alsof alles wat we vroeger deden fout was. Het gaat nu om efficiency en verdienmodellen. Dat moet ook wel, maar het is wel een rare gewaarwording om dat van je zoon te horen.”

Botsen met respect

Frits: “Ik vind het wel eens lastig dat mijn moeders generatie dingen bij het oude wil houden, hoewel ik dat ook wel snap. Maar de techniek en de markt veranderen, daar moet je in mee. Voor mij is het niet meer dan logisch dat alles digitaal gaat, dat je de bedrijfsvoering zakelijk benadert en de lat steeds wat hoger legt voor je medewerkers. Bij mijn moeder speelt sentiment een grotere rol. Het is goed dat we daar over kunnen sparren en vaak een middenweg vinden. Het botst echt wel eens, maar altijd met respect. Er zit altijd wel een kern van waarheid in wat zij zegt. Zij heeft nu eenmaal de wijsheid van haar leeftijd en meer ervaring dan ik. Die waarheden filter ik eruit en daar doe ik iets mee. Als we het er dan ’s avonds bij een glas wijn nog eens over hebben, is het altijd weer goed.”

Warm en zakelijk

Frits kreeg door zijn toetreden tot het bedrijf meer respect voor wat zijn ouders hebben opgebouwd. “Dat had ik al, maar nu ik het van dichtbij meemaak en zie wat er allemaal bij komt kijken, is dat respect gegroeid. Je werkt elke dag samen, leert elkaar daar op een andere manier kennen, dus de band is op sommige punten juist sterker geworden.”

Petra: “Ik zie dat Frits onze familiewaardes, onze geschiedenis en de ‘weg van de geleidelijkheid’ van mijn generatie respecteert, maar daar wel op zijn eigen manier mee omgaat. Ik heb er alle vertrouwen in dat we een ‘warm familiebedrijf’ kunnen blijven, dat door de zakelijke ideeën van Frits ook een toekomst heeft.”