Twee jaar geleden werkte Soeshma Ganpat (38) uit Lelystad nog als schoonmaakster en postbode. Nu is ze volwaardig servicemonteur installatietechniek bij Breman en schiet ze met haar eigen bus klanten te hulp voor cv-service en onderhoud. Over coole carrièremove gesproken!
Fotografie: Linh Kruger.
Hoe ben je bij Breman terechtgekomen?
“Ik werkte als schoonmaker en kwam per toeval bij Breman over de vloer toen ik de diensten van een zieke collega overnam. Ik voelde me er meteen thuis. Het pand, de mensen, het voelde als familie. Ik maakte altijd een praatje met de mensen die ‘s avonds laat nog aan het werk waren, en was nieuwsgierig naar wat ze deden.
“Na een tijdje vroeg ik daar of ik ook bij Breman zou kunnen werken, en wat daarvoor nodig was. Omdat ik zo graag wilde, werd ik aan de leidinggevende voorgesteld om te kijken wat ze voor me konden doen. Dat ik van aanpakken hou, hadden ze al eerder gezien: behalve als schoonmaker werkte ik ook als postbode bij PostNL; als ik bij Breman ging schoonmaken had ik vaak mijn uniform nog aan.”
Kon je meteen aan de slag?
“Niet direct natuurlijk, maar wel snel! Ze vertelden me over de mogelijkheid om als servicemonteur aan de slag te gaan, en over de doorgroeimogelijkheden en opleidingen die ik kon volgen. Ik was meteen enthousiast en zei volmondig: ‘Ja!’ Ik zag mezelf daar al helemaal zitten. Maar ik moest eerst meelopen met een cv-monteur om te zien of ik het in me had. Na een paar keer zei hij: ‘Die kan het wel!’ Toen mocht ik starten als leerling mv-monteur. Twee maanden later reed ik al in mijn eigen bus!”
Wow, een bliksemstart! Ben je een verborgen talent?
“Als je je werk goed doet en je best doet, zien ze vanzelf of je het aankan of nog wat tijd nodig hebt. Ik mocht na twee maanden al los lopen en op pad. Daarom kreeg ik mijn eigen busje. Ik begon met MV, onderhoud aan mechanische ventilatie. Maar ik gaf al snel aan dat ik cv-ketels wilde doen. Als je daar voor openstaat, mag je aanvullende opleidingen en trainingen doen. Inmiddels heb ik via een BBL-opleiding mijn MBO-diploma voor servicemonteur gehaald bij ROC van Flevoland. Ook heb ik inmiddels mijn VCA-diploma en diverse onderhoudstrainingen gedaan op de Breman Academy.”
Van schoonmaker naar postbode, en nu monteur. Bijzondere move?
“Nee, helemaal niet! Ik ben superblij en gelukkig met het werk dat ik nu doe. Want ook hier ben ik altijd onderweg en kom ik onder de mensen. Dat sociale vind ik ontzettend leuk. Bovendien heb ik altijd al van klussen gehouden. Thuis doe ik ook alle klusjes. Als er iets kapot is, wacht ik niet op mijn man tot hij het repareert, maar steek ik zelf de handen uit de mouwen. Toen ik nog in Suriname woonde, zei mijn moeder ook al dat ik me als een jongen gedroeg. Omdat ik altijd wilde doen wat de jongens deden. Als er verderop in de straat een paar bomen omgehakt moesten worden, was ik daar altijd bij.”
Wat vind je het mooist aan jouw vak?
“Ik vind het heerlijk om onder de mensen te zijn. Het geeft me energie om vooral oudere bewoners even een luisterend oor te bieden. Die hebben vaak veel te vertellen en willen toch altijd iets met je delen, zeker in deze tijd. Dat stukje extra aandacht vind ik erg belangrijk en daar maak ik graag vijf minuten extra tijd voor.”
Moet je als vrouw stevig in je schoenen staan voor deze job?
“Helemaal niet. Tijdens mijn sollicitatiegesprek werd ik nog gewaarschuwd: ‘Dit is echt een mannenwereld hè?’ Maar het maakte mij niet uit, ik pas me overal aan. Als ik aanbel, zijn mensen vaak verbaasd als ze een vrouw zien. Dan plaag ik ze gewoon en zeg ik: ‘Oké, dan ga ik weer weg en stuur ik mijn mannelijke collega!’. Of ‘Ah, nu weet ik waarom jij je beste outfit hebt aangetrokken!’ Je moet humor hebben in dit vak. Maar de reacties zijn altijd goed. En mijn mannelijke collega’s lopen met me weg. Als we samen op pad gaan zeg ik altijd dat we twee man sterk zijn.”
Waar ben je het meest trots op?
“Ik had nooit verwacht dat ik monteur zou worden en dit zou kunnen doen. En ik ben Breman heel dankbaar dat ze mij als vrouw de kans hebben gegeven om door te groeien, een vak te leren. Van niets sta ik nu hier. Hier had ik niet van kunnen dromen. En ik vind dat meer vrouwen dit werk mogen doen. Vrouwen denken misschien dat ze dit werk niet kunnen, maar je moet gewoon de stap durven zetten. Als je ervoor openstaat, dan lukt het. En wat je niet kan, kun je altijd leren.”
Je doet dit werk nu twee jaar. Waar wil je naartoe?
“Binnenkort ga ik voor de CO-certificering en doe ik een training zodat ik straks ook warmtepompen kan installeren. Daarnaast wil ik me verder verdiepen in elektra. Zolang mijn lichaam het volhoudt en mijn gezondheid het toestaat, zal ik gewoon als monteur blijven doorwerken. Ik zie mezelf al als omaatje van 60 bij mensen aanbellen om cv-ketels te repareren, haha.”
Heb jij ‘n tip voor deze rubriek? Stuur je suggestie naar demakersvanmorgen@technieknederland.nl!
